CSN 12 | Mystical Songs – Capella Sine Nomine

Mystical Songs bestaat uit composities van Herbert Howells (1892-1983), Edward Bairstow (1874-1946), Healey Willan (1880-1963) en John Rutter (1945), allevier componisten die in Engeland zijn geboren. Willan vertrok in 1913 naar Canada om daar uit te groeien tot één van de meest vooraanstaande componisten die het land heeft gekend. De andere drie hebben hun hele leven gewerkt in Engeland.

Het programma voor het project Mystical Songs bestaat uit composities van Herbert Howells (1892-1983), Edward Bairstow (1874-1946), Healey Willan (1880-1963) en John Rutter (1945), allevier componisten die in Engeland zijn geboren. Willan vertrok in 1913 naar Canada om daar uit te groeien tot één van de meest vooraanstaande componisten die het land heeft gekend. De andere drie hebben hun hele leven gewerkt in Engeland.

Capella Sine Nomine kiest graag voor minder bekende componisten en Healey Willan is daar een goed voorbeeld van. Doordat hij naar Canada vertrok om daar als componist en musicus aan de slag te gaan verdween hij uit het muzikale centrum en is hij in vergetelheid geraakt. Ook al zie je hier en daar de composities weer op programma’s in Engeland verschijnen, in Nederland is het een zelden gehoorde componist die zeker meer aandacht verdient, immers, zijn muziek is van een grote kwaliteit en schoonheid. Op het programma staan drie Liturgical motets, die allemaal gebaseerd zijn op teksten uit het Hooglied. De composities kenmerken zich door een grote melodische en harmonische zeggingskracht.

Van Bairstow zingen we Let All Mortal Flesh Keep Silence en I Sat Down Under His Shadow. Van de vier componisten die we zingen is Bairstow het eerst geboren. Interessant voor de luisteraar is om te horen hoe Bairstow muzikaal en compositorisch van invloed is geweest op zijn tijdsgenoten en de volgende generatie.

Tot slot zingen we werken van Herbert Howells en John Rutter. Bewust noemen we deze twee componisten in één adem. Howells als tijdgenoot van Bairstow en Willan, maar ook als groot muzikaal voorbeeld van John Rutter. Van Howells zingen we de zelden uitgevoerde Mass in the Dorian Mode (ook wel bekend als de Missa Sine Nomine), I Heard A Voice From Heaven en A Spotless Rose. De Mass in the Dorian Mode is bijzonder omdat Howells teruggrijpt op de renaissancistische compositiemethodes terwijl hij tegelijkertijd een eigentijds en eigen klankidioom weet te behouden. In de andere twee werken horen we Howells zoals we hem kennen: mystiek, ontroerend en met oog voor detail. Het is jammer dat de muziek van Howells zo weinig te horen is, want het is muziek die op eenzame hoogte staat.

Velen kennen de muziek van John Rutter door de enorme stapel kerstmuziek die hij heeft geschreven: zoet, easy listening en makkelijk zingbaar. Maar er is ook een andere, minder gehoorde Rutter. Een Rutter met diepgang, die de luisteraar en de zanger uitdaagt. In zijn compositie Musica Dei Donum (compositie voor koor en fluit) grijpt Rutter terug op Debussy. We herkennen in de prachtige fluitpartij de ideeën die we ook horen in de Prélude à l’après-midi d’un faune. Daarnaast zijn er harmonieën te horen die a-typsich zijn voor Rutter. Dit laatste geldt zeker voor Rutters compositie Hymn to the Creator of Light. Deze compositie schreef hij ter nagedachtenis aan Howells. Behalve dat Howells een voorbeeld is geweest voor Rutter is het duidelijk dat hij voor deze compositie de absolute inspiratiebron is geweest. De compositie, die in drie delen uiteenvalt, is in alle opzichten een eerbetoon aan Howells waarmee Rutter zich van een heel andere kant laat horen. Het is een veeleisend werk, dat zelden in Nederland wordt uitgevoerd.